productie 2005: Voor hete vuren

De Auteur: F. Arnold en E. Bach

De regisseur: Erik De Backer

Het Stuk:

De familie Dobberman lijkt op het eerste gezicht een gelukkige familie. Vader Emiel leidt een welvarend bedrijf in veevoeders. Zijn vrouw Ida “denkt” dat zij thuis de lakens uitdeelt. Dochter Edith is net gehuwd met Hilaire en haar zus Dora wordt verliefd op de beste klant van het bedrijf: Klaas Reiling

Maar plots komen ze allemaal voor “hete vuren” te staan want Hilaire wordt op zijn huwelijksnacht betrapt in bed met een dienstertje, Laas Reiling houdt er stiekem een relatie op na met een zangeresje, vader Emiel stoeit in de zetel met een gemaskerde diva…of zijn dit allemaal toevallige spellingen van het lot?

De Spelers:

Emiel Dobberman : Jan ClessensAnne Frank : Sigrid Devisch

Ida, zijn vrouw : Lut de Laender

Hilaire : Luc Ongenae

Edith, de oudste dochter : Greet Kerckhof

Klaas Reiling : Filip Wintein

Dora, de jongste dochter :Gina Vanlersberghe

Henk Bonekamp, een hereboer : Geert Crampe

Anna, het dienstmeisje : Nele Crampe

Mevrouw Luiks, hospita van Hilaire : Annemie De Pover

Mary, vriendin van Ellie : Nadine Verlinden

Ellie Ornellie, zangeres : Sigrid Devisch

Dansers : Dirk en Jenny Ruebens

Foto’s:

productie 2006: Familietrekjes

De Auteur: Ray Cooney

De regisseur: Jan Charles

Het Stuk:

Terwijl dokter Mortimore een speech voorbereidt voor een bijeenkomst van collega-neurologen, verschijnt een oude vriendin, Jane Tate. Zij vertelt hem dat hun vroegere verhouding resulteerde in een zoon, Leslie. Deze is inmiddels achttien jaar geworden en wil nu eindelijk zijn vader wel eens ontmoeten. Maar dokter Mortimore is inmiddels al lang getrouwd en zijn vrouw mag uiteraard het bestaan van Leslie niet te weten komen. Maar Leslie zit bij de receptie te wachten en de echtgenote is aanwezig om de honneurs van de bijeenkomst waar te nemen. Daarom zal Hubert, een collega van Mortimore, die vroeger Jane ook wel zag zitten, het “vaderschap” op zich moeten nemen. Als Leslie dan ook nog blij is met Hubert als vader, is dit het begin van een hectische middag in het ziekenhuis. Een dokter die rondloopt om het Kersttoneel voor te bereiden, een politieagent, de directeur, de hoofdzuster, een verpleegster-stagiaire, een seniele patient en de moeder van Hubert maken het er allemaal niet eenvoudiger maar wel des te doller op.

De Spelers:

Dr. David Mortimore : Jef Denolf

Dr. Mike Connolly : Kris Deloffer

Rosemary Mortimore : Greet Kerckhof

Dr. Hubert Bonney : Geert Crampe

Hoofdzuster : Micheline Vandenberghe

Sir Willoughby Drake : Jan Clessens

Jane Tate : Sigrid Devisch

Zuster : Nele Crampe

Leslie : Kurt Vanpaemel

Brigadier : Henk Devuynck

Bill : Luc Ongenae

Moeder : Lut De Laender

Foto’s:

Productie 2007: Rosalie Niemand.

De Auteur: Elisabeth Marain

De regisseur: Norbert Van Hessche

Het Stuk:

“Liliane? Die ken ik niet. Le passé n’existe plus.”

Dit was de verwelkoming die Liliane ‘Rosalie’ Stijnen van haar moeder kreeg na haar vrijlating uit de instelling te Duffel. Het bleef bij dit ene bezoek, maar deze enkele woorden omvatten het verhaal van Rosalie Niemand.

Als ongewenst kind werd ze in een tehuis voor achterlijke kinderen te Namen geplaatst. Na de oorlog volgt haar ‘gedwongen opsluiting’ in een instelling voor geesteszieken te Duffel. Ze kwam terecht tussen zwakzinnigen, gekken en zombies. De patiënt als mens stelde er niets voor. Bewustzijnsverlies door ‘maandstonden’ werd omschreven als vallende ziekte. Folterbaden, veronal, luminal en elektroshocks waren de geneesmiddelen bij uitstek.

Dit verhaal eindigt in 1981, amper een goede 25 jaar terug. Het is iets van onze tijd, maar toch: “Nu kan dit niet meer.” Dat denkt u?

Kan het werkelijk niet meer of sluiten we net als toen onze ogen? Isolement in een instelling of ‘opsluiting’ tussen andere muren, is zonder sociale controle door familie of omgeving nog altijd mogelijk. Zeker in deze tijden van onze ‘ik-maatschappij’, bestaat deze mogelijkheid nog steeds.

Rosalie Niemand blijft een aanklacht tegen iedere vorm van onrecht en vrijheidsberoving.

Deze voorstelling is confronterend, maar boeiend en interessant. Hoe kan wilskracht en koppigheid ‘een steen verleggen in een rivier op aarde en het bewijs leveren van mijn bestaan’ vraagt Bram Vermeulen zich af in zijn lied ‘de steen’.

Wij hopen dat wij door deze voorstelling een bijdrage leveren om alle ‘Rosalies’ een gezicht te geven, zodat ‘Rosalie Niemand’ toch ‘Rosalie Iemand’ kan worden.

De Spelers:

Rosalie I: Eline Wintein

Anna, moeder van Rosalie: Greet Kerckhof

Rosalie III: Gina Vanlersberghe

Dokter 1: Christophe Snauwaert

Zuster Basilia: Lut De Laender

Simone: Lara Wintein

Valerie: Lara Vermeulen

Nicole: Megan Laloy

Yvette: Hanne Vandenberghe

Françoise : Gaia De Badrihayé

Colette : Lara Vantorre

Liliane : Lynn Calus

Dokter 2 : Jan Clessens

Zuster Electra : Ulrike Peere

Grootmoeder van Rosalie: Liliane Mooren

Schoonzoon Alfons: Luc Ongenae

Zuster Urda: Nadine Verlinden

Zuster Verdanda: Micheline Vandenberghe

Julie: Myriam Lievens

Irène: Annemie De Pover

Simonne: Nele Vanoverschelde

Marga: Tamara Verlinden

Mietje: Ann-Sophie Craeye

Lenie: Lieze Deloffer

Kadam Dikkadam: Veerle Swimberghe

Dokter 3: Filip Wintein

Zuster Sculda: Nele Crampe

Rosalie II: Sigrid Devisch

Aalmoezenier Wijngaerde : Jef Denolf

Gemeentebeambte : Kurt Vanpaemel

Connie: Melissa Vlietinck

Dokter Kennis: Geert Crampe

Foto’s:

Productie 2008: Tartuffe

De Auteur: Molière (in een bewerking van Peter Verstegen

De regisseur: Guy Brewee

Het Stuk:

Waar gaat Tartuffe over? Orgon is een rijk man, altijd hard gewerkt, altijd de nadruk op geld verdienen. Op zeker moment slaat de twijfel toe: is hij niet eenzijdig bezig geweest met een materialistisch en decadent bestaan? Heeft hij zijn geestesleven niet teveel verwaarloosd? Dan ontmoet hij een arme zwerver, Tartuffe, die door zijn boodschap van soberheid en kuisheid en zijn strenge discipline diepe indruk op hem maakt. Hij neemt de zwerver op in zijn huis, zeer tegen de zin van zijn gezin, dat de indringer beschouwt als een hypocriete oplichter. Alleen Orgons moeder Pernelle staat achter hem. Ze kan niet aanzien dat het hele gezin probeert Tartuffe onderuit te halen, en verlaat het huis.

Op dat moment begint het toneelstuk Tartuffe, in 1664 geschreven. De eerste paar jaar werd het door de autoriteiten verboden. Onder druk van een bepaalde strekking aan het Franse Hof moest zelfs Molière’s beschermheer Lodewijk XIV inbinden. De censuur gebood Molière een ander slot te schrijven. Pas dan mocht Tartuffe terug worden opgevoerd. Tartuffe legde de menselijke ziel naar hun zin wat al te genadeloos (en amoreel) bloot. Dat maakte de publieke belangstelling alleen maar groter. Tartuffe werd het populairste stuk van de 17de eeuw, en de meest gespeelde toneelklassieker.

Het is een scherpe komedie over schijnheiligheid, bedrog en manipulatie, tirannie, egoïsme en zelfs seksisme. De dubbele moraal en het opportunisme enerzijds, de koppige goedgelovigheid anderzijds worden genadeloos aan de kaak gesteld.

Juist daarom wou ik het zo graag brengen. In tijden van groeiend religieus en politiek fanatisme en zelfs fundamentalisme, wil ik pleiten voor de redelijkheid van het gezond verstand. Laat Orgon een voorbeeld zijn om niet te volgen. D.A.T. de Scène bood me de kans om samen met een groep enthousiaste spelers en medewerkers een bewerking van deze klassieker te brengen. Waarvoor dank. Onze avond zal geslaagd zijn als we u, ons publiek, aan het lachen hebben kunnen brengen, maar ook als we dit eventjes hebben kunnen meegeven.

De Spelers:

Officier en Koning Lodewijk: Jan Clessens

Valère: Kurt Vanpaemel

Orgon: Geert Crampe

Tartuffe: Franky Vereecke

Damis: Jelle Willaert

Cléante: Luc Ongenae

Dorine: Veerle Swimberghe

Dorine: Sigrid Devisch

Dorine: Nadine Verlinden

Pernelle: Lut De Laender

Filipote: Nele Vanoverschelde

Elmire: Melissa Vlietinck

Mariane: Nele Crampe

Foto’s:

Productie 2009: Als ik de lotto win

De Auteur: Ruud De Ridder

De regisseur: Erik De Backer

Het Stuk:

De familie Dierickx, vader Gilbert, moeder Suzanne en dochter Carine zijn een doorsnee Dudzeelse familie. Suzanne, die van een gegoede notarisfamilie afkomstig is, zwaait er de plak. Dankzij haar erfenis hebben ze hun twee appartementjes kunnen kopen. Het wordt al vlug duidelijk dat ze neerkijkt op haar man die van eenvoudige komaf is. Voor haar is hij enkel goed om te gaan werken en het huishouden te doen. Voor de rest heeft hij niks in de pap te brokken, waardoor alle beslissingen achter zijn rug worden genomen.

Meneer Vanboven, vriend van Gilbert, heeft de hele situatie door en probeert met zijn grappen het leven van Gilbert wat draaglijker te maken. Wanneer dochter Carine echter trouwplannen heeft met Tony en ook de ouders van Tony, die rijke schoenwinkelbezitters zijn, op bezoek komen om de trouw te regelen, beseft Gilbert dat hij nooit “au sérieux” zal worden genomen, of hij moest… Als ook de zus van Tony ingeschakeld wordt om Gilbert een loer te draaien, is het hek helemaal van de dam.

Door een toeval van het lot(to) zal Gilbert zijn vel echter duur verkopen.

Hou uw zakdoek al maar klaar voor deze spetterende komedie, want dit wordt tranen lachen!

De Spelers:

Roger Tytgat: Luc Ongenae

Josée Tytgat, zijn vrouw: Lut De Laender

Suzanne Dierckx, vrouw van Gilbert: Gina Vanlersberghe

Gilbert Dierckx: Geert Crampe

Leo Van Boven: Fanky Vereecke

Carine Dierckx, dochter van Gilbert en Suzanne: Veerle Swimberghe

Tony Tytgat, zoon van Roger en Josée: Christophe Snauwaert

Solange Tytgat, dochter van Roger en Josée: Nele Vanoverschelde

Foto’s:

 

Productie 2010: Motie van Wanorde

De Auteur: Ray Cooney

De regisseur: Norbert Van Hessche

Het Stuk:

Staatssecretaris Denayer maakt van een parlementaire nachtzitting gebruik om een frivool afspraakje te maken. Zijn idyllisch avondje met een secretaresse van de oppositie wordt echter verstoord door een pijnlijke ontdekking.

Deze compromitterende situatie kan zowel voor een politieke – alsook een huiselijke rel zorgen. Als een gewiekste politicus zoekt hij een uitweg in deze hachelijke situatie.

Zijn kabinetschef Jos Debock lijkt de ideale man om dit ongemakje op te lossen. Het begin van een hilarische komedie. De opeenvolging van dolkomische situaties zorgen ervoor dat uw lachspieren op de poef worden gesteld.

Met deze komedie van Ray Cooney zijn wij overtuigd, u een ontspannende avond te bezorgen.

De Spelers:

Het lijk: Luc Ongenae

Janine Woutes: Nele Crampe

Rik Denayer: Geert Crampe

Jos Debock: Franky Vereecke

Christine: Micheline Vandenberghe

De hotelmanager: Nadine Verlinden

De kelner: Jan Charles

Ronnie: Jelle Willaert

Kaat: Nathalie Vanhaecke

Foto’s:

Productie 2011: De Koppelaarster

De Auteur: Thorton Wilder.

De regisseur: Jan Charles

Het Stuk:

Arsène Depuydt is de machtigste man van Marke bij Kortrijk. De weduwnaar is zich bewust van zijn invloed en brult als een leeuw in het rond. Iedereen die in zijn nabijheid komt bekt hij af. Een bruut zonder greintje gevoel voor zijn medemens.

Maar Depuydt heeft ook heimelijk een oogje laten vallen op een jonge hoedenverkoopster in Brussel. Om haar te veroveren schakelt hij de koppelaarster Jeanine Lammens in, een pittige dame met een bruisend leven.

Jeanine arrangeert voor hem een etentje in een exclusief Brussel restaurant, waar ook de hoedenverkoopster opdaagt alleen in het verkeerde gezelschap. Want uitgerekend die dag zwerven ook twee bedienden van Arsène door de straten van Brussel. En ook zij zijn uit op een amoureus verzetje…

De Spelers:

Jeanine Lammens, koppelaarster : Gina Vanlersberghe

Arsène Depuydt, handelaar : Geert Crampe

Jules Devos, bediende van Depuydt : Kris Deloffer

Paul Dewolf, bediende van Depuydt : Christophe Snauwaert

Julien Baeke, bediende van Depuydt : Jelle Willaert

Justine, nichtje van Depuydt : Shanti Ongenae

Adrien Bauwens, kunstenaar : Kurt Vanpaemel

Gertrude, huishoudster van Depuydt : Micheline Vandenberghe

Fons Desmet, barbier : Luc Ongenae

Emma Spruyt, modiste : Ann Dugardein

Rosie Snauwaert, haar ateliermeisje : Nele Vanoverschelde

Rudolph, kelner : Henk Devynck

August, kelner : Franky Vereecke

Koetsier : Luc Ongenae

Rosa van Huysen : Lut de Laender

Sylvie, keukenmeid van Rosa : Nadine Verlinden

Ceremoniemeester : Jan Clessens

Pianist : Joachim Coucke

Foto’s

Productie 2012: Blankenberge

De Auteur: Tom Lanoye

De regisseur: Bart Cardoen

Het Stuk:

Een zwoele augustusavond.

Het seizoen is ronduit slecht geweest voor weduwe Lucy Verplancke, eigenares van brasserie “Blankenberge”, gelegen op de dijk van de gelijknamige badstad. Zij wil de zaak verkopen.

Haar hopeloos verwende zoon Kurt wil de brasserie laten ombouwen tot een dancing.

De wijkagent Armand heeft een oogje op de weduwe. De jonge kelner Philippe ziet de jonge dienster Brigitte wel zitten, die op haar beurt eveneens avances krijgt van Kurt. De niet meer zo prille serveerster Carine deelde het bed met iedereen maar lijkt nu wat in de vergeethoek te raken door de jonge charmes van Brigitte. De oude keukenhulp Bertje is hopeloos verliefd op het ‘manusje-doet-al’ Idriss, een jonge vreemdeling.

Waarheid en gevoelens worden vaak geweld aan gedaan in de onderlinge confrontaties.

De laatste avond is er het traditionele afscheidsfeestje voor het tijdelijk personeel. In die bluesy sfeer ontwikkelt zich een dramatisch gebeuren. De dramatiek wordt via een verkrampt groepsgevoel weggegomd. Gebagatelliseerd tot een stom, onnozel accident.

De Spelers:

Armand: Geert Crampe

Philippe: Jelle Willaert

Lucy: Micheline Vandenberghe

Kurt: Kurt Vanpaemel

Idriss: Anthony De Buyser

Bertje: Franky Vereecke

Brigitte: Sigrid Devisch

Carine: Veerle Swimberghe

Foto’s:

produktie 1999: Het gezin van Paemel

De Auteur: Cyriel Buysse.

De regisseur: Jean Paul Lantsoght

Het Stuk:

Vader van Paemel is boer op de hoeve van baron de Wilde. Hij leidt een zwaar leven, niet alleen vanwege het harde werk op de boerderij, maar ook door de talrijke gezinsproblemen. Tijdens een mondaine jachtpartij op het landgoed van de baron wordt zijn zachtaardige zoon Desir� zo zwaar gekwetst dat hij invalide blijft. De oudste zoon Eduard is lid van de socialistische arbeidersbeweging en neemt actief deel aan de stakingen in Gent. Een derde zoon, Kamiel, wordt uitgeloot en moet de gendarmen gaan vervoegen in Gent. Hij deserteert echter omdat hij weigert op de arbeiders -waaronder dus ook zijn broer Eduard- te schieten. Eduard belandt tenslotte in de cel. Tegen de zin van boer van Paemel heeft zijn oudste dochter Cordula een verhouding met de vrijbuiter/stroper Masco en wordt zijn jongste dochter Romanie gedwongen als dienstmeid op het kasteel te gaan werken. Daar wordt ze verleid door de zoon van de baron. Moegetergd zal Desir het ‘kasteelvolk’ een lesje leren

De Spelers:

Vader Van Paemel : Jef Denolf

Moeder Van Paemel : Micheline Vandenberghe

Cordule : Gina Vanlersberghe

Célestine : Greet Kerckhof

Romanie : An Van Damme

Désiré : Olivier Strubbe

Eduard : Filip Wintein

Kamiel : Luc Ongenae

Masco : Franky Vereecke

Veldwachter : Dany Tavernier

Brigadier : Koen Van Poucke

Postbode : Paul Proot

Pastoor : Dany Loeys

Baron : Jan Clessens

Barones: Lut De Laender

Maurice, hun zoon : Kris Deloffer

Maurice’s verloofde : Katharina Standaert

Foto’s: