productie 1996: Kaviaar of Spaghetti

De Auteur: Scarnacci en Tarabusi

De regisseur: Jean-Paul Lantsoght

Het Stuk:

Leonida woont met zijn familie in een achterbuurt van Napels. Ze hebben het moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen.

Valeria heeft geen kleren om over straat te lopen, Roberto doet mee aan een dansmarathon om een beetje geld te verdienen, Fiorella kleurt postkaarten, Mathilde werkt in de schouwburg en Leonida heeft een beroep dat op zijn minst gezegd merkwaardig is.

Om toch enigszins in de behoeften van zijn familie te voorzien heeft Leonida een geniaal plan opgevat. Hij heeft een komitee gesticht en behoeve van noodlijdende families.

Als hij denkt dat alles volgens plan verloopt, komt Nicola roet in het eten gooien.

Maar niet getreurd…

Typisch Italiaanse toestanden met een amusant gegeven….

Onmogelijk zegt U? Wat gedacht van dit artikel uit “Het Nieuwblad” van 16 september 1995.

De Spelers:

Valeria, gezellin van Leonida: Micheline Vandenberghe

Fiorella, dochter van Leonida: Herlinde Roose

Antonio, buurman: Geert Crampe

Vittorio, krantenventer: Olivier Strubbe

Mathilde, zuster van Leonida: Gerda Vermeulen

Leonida Papagatto, familiehoofd: Jozef Denolf

Velluto, dief op rust: Luc Ongenae

Grootvader, oude invalide: Antoon Deroose

Gravin Chiarelli d’Adde: Katharina Standaert

Ilona Czibor, mondaine vrouw: Lut De Laender

Baron Alfonse Chioccia: Paul Proot

Nicola Czibor, zoon van Ilona: Stijn Govaert

Raimondo Czibor, neef van Nicola: Jan Clessens

Roberto, zoon van Leonida: Filip Wintein

Alexis, kamerknecht: Luc Ongenae

Foto’s:

productie 1997: Moord op Dunholm Castle

De Auteur: Harry Smits

De regisseur: Jean Paul Lantsoght

Het Stuk:

De zevende graaf Rosedale, weduwnaar en kinderloos, gaat zich op zijn oude dag verloven met Maureen Ramsey, een jonge actrice. Om dit heuglijke feit te vieren geeft hij een party voor enkele goede vrienden op zijn kasteel, Dunholm Castle. Tijdens een toast valt het licht uit. Wanneer de butler weer voor licht gezorgd heeft, blijkt lord Rosedale vermoord! Wie is de dader? Toby Frobisher, neef en enige erfgenaam? Hastings, de butler die binnenkort ontslagen zou worden wegens fraude? Pickering, die zijn militaire loopbaan niet als kolonel maar als sergeant blijkt te hebben beeindigd? Had Ann Rutherford, de secretaresse van de Lord zelf een oogje op haar werkgever? Of was het notaris Spaulding… of diens zus… of… Voor inspecteur Cooper geen eenvoudige opgave om deze moord op te lossen. Zeker niet als er tijdens de reconstructie een tweede moord wordt gepleegd!

De Spelers:

Graaf Rosedale : Paul Proot

Maureen Ramsey, zijn verloofde : Micheline Vandenberghe

Hastings, butler : Geert Crampe

Lucy, dienstmeisje : Greet Kerckhof

Kolonel Pickering : Jan Clessens

Herbert Spaulding, notaris : Luc Ongenae

Mary Spaulding, zijn zus : Lut De Laender

Ann Rutherford, secretaresse : Nadine Verlinden

Toby Frobisher : Olivier Strubbe

Amy Kingston, journaliste : Katharina Standaert

Inspecteur Cooper : Jef Denolf

Sam Harris, zijn assistente : Gina Vanlersberghe

Foto’s:

 

productie 2000: Een vlo in het oor

De Auteur: Georges Feydeau

De regisseur: Jan Charles

Het Stuk:

Victor Emmanuel Chandebise heeft seksuele problemen. Door stress in zijn beroepsleven, hij is verzekeringsmakelaar, schiet hij tekort in zijn liefdesleven.

Zijn vrouw Raymonde vermoedt dat hij een minnares heeft en dit wordt blijkbaar bevestigd door allerlei verkeerd geïnterpreteerde feiten.

Om haar man te betrappen maakt zij een afspraak in het rendez-vous huis “Hotel Au Minet Galant”, waar hij volgens haar zijn geliefde ontmoet.

Het is echter niet haar man die opdaagt maar een vriend van hem.

Wanneer het hulpje in het hotel als twee druppels water gelijkt op meneer Chandebise stapelen de misverstanden zich pas goed op.

Achtervolgingen, onwaarschijnlijke misverstanden, persoonsverwisselingen… alle ingrediënten die een goed komedie moeten bevatten zijn aanwezig.

Zowel Feydeau als onze regisseur hebben maar één doel voor ogen: het publiek aan ’t lachen te brengen en aan ’t lachten te houden.

De Spelers:

Lucienne Homenides de Histangua: Lut de Laender

Raymonde Chandebise: Micheline Vandenberghe

Victor Emmanuel Chandebise: Jozef Denolf

Romain Tournel: Geert Crampe

Don Carlos Homenides de Histangua: Jan Clessens

Eugenie: Sigrid Devisch

Meneer Feraillon: Jan Charles

Olympe Feraillon: Nadine Verlinden

Marie : Greet Kerckhof

Rugby : Henk Devynck

Poche: Jozef Denolf

Foto’s:

produktie 2002: Een midzomernachtswestern

De Auteur: Jan Charles

De regisseur: Jan Charles

Het Stuk:

Ernest Bonaparte, de gouverneur, komt onverwacht terug naar zijn geboortedorp Dudstone om er te trouwen met Dulce Maria Rodrigues. De sherrif van het dorp, Creek Newcomb, komt bij de gouverneur klagen over zijn dochter Lurline. Zij is verliefd op de cowboy Jimmy McLure, en wil niet weten van een huwelijk met de officier Charley Pepper, een huwelijk dat haar vader voor haar regelt.

Lurline en Jimmy besluiten te vluchten. Als Cathy Malone, de vriendin van Lurline, van het plan hoort, beslist zij om Charley in te lichten om zo zijn liefde te winnen. Cathy en Charley volgen het gevluchte paar in de prairie. Daar is een groep inwoners van Dudstone samengekomen om een toneelstuk voor te bereiden dat zij willen opvoeren op het huwelijk van de gouverneur.

Vurige Tong en Steile Arend, het indianenkoppel dat midden in de prairie woont, hebben ruzie. Vurige Tong weigert in te gaan op de avances van Steile Arend en laat Puck, de olijke geest, een bloem halen waarvan de rook bij het verbranden ervan, een magische werking heeft. Vurige tong blaast de rook in de ogen van Steile Arend en hij wordt prompt verliefd op Pat Poker, een van de dorpelingen, die door Puck in een ezel is veranderd.

Vurige Tong wil de ronddwalende jonge koppeltjes helpen en gebiedt Puck ook wat rook in Charley z’n ogen te blazen. Puck vergist zich echter en blaast de rook in Jimmy z’n ogen. Als Puck nadien ook Charley de rook in de ogen blaast, is de chaos compleet. Jimmy wil met Lurline niets meer te maken hebben en wordt, net als Charley stapelgek op Cathy. Algauw staan de vier jongeren dan ook als kemphanen tegenover elkaar.

Vurige Tong krijgt medelijden met haar man. Zij verbreekt de betovering en verlost Pat Poker van z’n ezelskop. Ook de jongeren worden van hun waanbeelden bevrijd, en bij het aanbreken van de nieuwe dag is de verzoening algemeen. Op de trouwdag van de gouverneur voeren de dorpelingen de tragedie van Pyramus en Thisbé op. Tegen de avond keren de geesten terug naar het bos en vraagt Puck het publiek om applaus.

Een midzomernachtwestern werd geschreven door Jan Charles en is geïnspireerd op Shakespeares Midzomernachtdroom.

De Spelers:

Puck, de olijke geest: Sigrid Devisch

Red Rose, saloonuitbaatster: Corry Dhaenens

Lindsay La Reine, bordeelhoudster: Lut De Laender

Creek Newcomb, sherrif: Jan Clessens

George Gay, barbier: Luc Ongenae

Charley Pepper, officier: Olivier Strubbe

Pat Poker, pokerspeler: Jozef Denolf

Jimmy McLure, cowboy: Kris Deloffer

Lurline Newcomb, dochter van de sherrif: Gina Vanlersberghe

Miss Johnson, roddeltante: Greet Kerckhof

Miss Johnston, roddeltante: Nadine Verlinden

Ernest Bonaparte, gouverneur: Henk Devynck

Dulce Maria Rodrigues, bruid van de gouverneur: Lieve Dhondt

Cathy Malone, vriendin van de officier: An Vandamme

Vurige Tong, vrouw van de sachem: Micheline Vandenberghe

Steile Arend, sachem: Geert Crampe

Foto’s:

produktie 2003: Bakelandt

De Auteur: Omer Mattheeuws

De regisseur: Norbert Van Hessche

Het Stuk:

“Welke kansen heb ik gekregen in dit leven?” vraagt Bakelandt zich af. Hij kon lezen en schrijven , maar zijn afkomst – Bakelandt was bastaardzoon en armoezaaier – zorgde ervoor dat hij door de burgerij niet aanvaard werd. Meer zelfs, Bakelandt werd door de bourgeoisie uitgespuwd.

Hij diende zich aan bij het Franse leger maar ook dat werd een mislukking. Ontgoocheld en verbitterd besloot Bakelandt dat niemand nog zou bepalen wat hij wel en niet mocht doen. “Ik wil vrij zijn en doen waar ik zin in heb.” Zo kwam hij terecht in de bende van Knorre Busschaert.

In een wereld die hem niet aanvaardt, maakt Bakelandt zijn keuzes. Goede of slechte? Wie zal het zeggen?

Ook de drie vrouwen in dit stuk staan op een kruispunt. Belle Van Maele laat zich meeslepen door haar lief Simpelaere. Ciska Ameye en Kate Busschaert vechten om de aandacht van Bakelandt. Ze moesten beslissen welke wending hun leven zal nemen.

Deze voorstelling is geen historische evocatie, maar wel een reflectie op het heden. Hoeveel kansen geven wij onze omgeving? Laten ook wij ons niet te veel leiden door afkomst? Zijn wij niet te onverdraagzaam? Ook vandaag worden mensen geboren in omstandigheden die de vergelijking met die van Bakelandt kunnen doorstaan. “Hoeveel kansen krijgen zij in dit leven?”

De Spelers:

Commissaris: Luc Ongenae

Bakelandt: Jozef Denolf

Anna, moeder Bakelandt: Corry Dhaenens

Cobus, stiefvader van Bakelandt: Henk Devynck

Kate Busschaert: An Vandamme

Simpelaere: Geert Crampe

Knorre: Jan Clessens

Belle Van Maele: Gina Vanlersberghe

Ciska Ameye: Sigrid Devisch

Roze, cafébazin: Greet Kerckhof

Weduwe Desmet: Nadine Verlinden

Cipier: Paul Proot

Voorzitter rechtbank: Luc Ongenae

Steile Arend, sachem: Geert Crampe

Foto’s:

Jeugdproductie 2008: Frankenstein

De Auteur: Hugo Mathyssen

De regisseur: Henk Devynck

Het Stuk:

Met dit verhaal belanden we in het Slavische Smrtnwsk, een simpel gehucht waar afgezien van ‘de Jaarlijkse Week van de Middenstand’, niks te beleven valt….tot Victoria Frankenstein, dokter in de kunstgeschiedenis, er een kasteel erft van haar achtergrootoom.

Victoria heeft geen geld om de haast onbewoonbare ruïne te renoveren. Ze hoopt dat het toevallig gevonden boek ‘Hoe maak ik een Fatsoenlijk en Hardwerkend Mens?’ soelaas zal brengen.

Slaagt Victoria Frankenstein erin om samen met haar knecht Kneut en Irma, de huishoudster, dit project te realiseren? En worden de dorpelingen niet hinderlijk nieuwsgierig? Of zelfs argwanend?

En waarom is er altijd sprake van HET?

De burgemeester en de plaatselijke overheid, de blinde kluizenares, een vreemde vierling en een frivole winkeljuffrouw, helpen mee het mysterie op te lossen!

De Spelers:

Karamazow 4, Vierling: Dieuwke Bageart

Karamazow 3, Vierling: Cynthia Beyne

Karamazow 2, Vierling: Lynn Calus

Znjerp, Middenstander en Burgemeester van Smrntwsk: Ann-Sopie Craeye

Vreemdeling, Student in de Mythische Geschiedenis en andere Ongeloofwaardigheden: Hannes Craeye

Tvatissav, Het Smrntwsk politioneel apparaat: Jeroen Decorte

Victoria Frankenstein, Dokter in de Kunstgeschiedenis: Maxime Geschier

Olga, Blinde kluisenares: Emma Himpe

Raisa, De trots van Smrntwsk en pleegnicht van Znjerp: Elise Oosterloo

Irma, Frankensteins huishoudster: Ulrike Peere

Mona, Het monster: Tamara Verlinden

Karamazow 1, Vierling: Lara Vermeulen

Kneut, De scheefgegroeide hulp van Victoria: Eline Wintein

Foto’s:

Jeugdproductie 2009: Mac Beth

De Auteur: Shakespeare

De regisseur: Henk Devynck

Het Stuk:

Op een heide in Schotland begroeten een aantal heksen veldheer Macbeth, eerst als kapitein van Glamis, vervolgens als Baron van Cawdor en tot slot als koning van Schotland. Macbeth is verbijsterd omdat zowel de Baron als de koning nog in leven zijn. Zijn kameraad Banquo wordt begroet als vader van koningen.

Dan arriveert er een boodschapper die Macbeth begroeten als Baron van Cawdor. De vorige is in ongenade gevallen en koning Duncan heeft Macbeth als opvolger uitgeroepen.

Macbeth beseft dat de heksen hem werkelijk voorspellingen hebben gedaan, en dat de kroon van Schotland in het verschiet ligt. Hij zweert echter dat hij het lot in geen geval een handje gaat helpen.

Lady Macbeth denkt daar echter anders over en wanneer haar het nieuws bereikt dat koning Duncan de nacht in haar kasteel zal doorbrengen, brengt zij Macbeth ertoe de koning in zijn slaap te vermoorden.

Wanneer Banquo en Macduff die morgen de vermoorde koning vinden, is de ontsteltenis groot. De zoon van Duncan is gevlucht en worden daarom als moordenaar van zijn vader aanzien.

Macbeth is inmiddels koning geworden, maar volgens zijn vrouw zijn ze nog niet veilig en moeten er nog meer slachtoffers vallen.

De eersten zij Banquo en zijn zoon Fleance, dit om de voorspelling van de heksen te voorkomen. Het lukt een door Macbeth gehuurde moordenaar om Banquo te vermoorden, maar Fleance weet te ontsnappen en vlucht naar Wales.

Tijdens een banket wordt Macbeth achtervolgd door visioenen van de vermoorde Banquo.

Ten einde raad zoekt hij terug de heksen op, die hem voorspellen dat hij veilig is zolang het bos van Birnam niet naar het kasteel komt, en dat niemand hem kan doden, behalve diegene die niet op natuurlijker wijze uit een vrouw geboren is…

De Spelers:

Macbeth: Jeroen De Corte

Lady Macbeth: Ann-Sophie Craeye

Paspartous: Jesse Gryson

Koning Duncan & Malcolm : Hannes Craeye

Banquo & Macduff : Tim Wouters

Lady Macduff : Lynn Calus

De heksen : Cynthia Beyne, Lynn Calus, Lara Vermeulen

Foto’s:

Productie 2013: Knecht van 2 meesters

De Auteur: Carlo Goldoni

De regisseur: Guy Brewee

Het Stuk:

Deze avond stapt u in een dobberende gondel en vaart u mee naar het mediterrane Italië, waar het huwelijk van Pantalones dochter Clarice met haar geliefde Silvio door de nakende komst van haar doodgewaande ex-verloofde Federico Rasponi in Venetiaanse wateren dreigt te verzinken. Als Rasponi’s knecht dan nog eens beslist om van twee walletjes te eten en er een job bijneemt, is de verwarring compleet.

Twee meesters dienen, op hetzelfde moment, op dezelfde plaats, twee maestro’s die dezelfde vragen stellen, dezelfde wensen en verlangens hebben, dat leidt tot misverstanden en vergissingen. Voeg daarbij de nodige verkleedpartijen, het gekwetter en geroddel van de huismeiden, persoonswisselingen, leugens en niet te vergeten eten, seks en geld en we hebben alle hapklare ingrediënten voor deze sprankelende komedie, pittig, smeuïg en licht verteerbaar als de heerlijkste Italiaanse pasta.

De Spelers:

Pantalone, rijke Venetiaanse koopman: Franky Vereecke

Clarice, zijn dochter: Ann Dugardein

Dottore, andere rijke koopman uit Venetië: Geert Crampe

Silvio, zoon van Dottore: Tim Wouters

Beatrice, verkleed als man, noemt zich Federigo Rasponi, eerste meester: Melissa Vlietinck

Florindo, geliefde van Beatrice, tweede meester: Henk Devynck

Brighella, hotelier, kok: Luc Ongenae

Smeraldina, meid van Clarice: Lore Van Elslande

Truffaldino, knecht van Beatrice en Florindo: Christophe Snauwaert

Rosina, kokkin, serveerster: Micheline Vandenberghe

Sabina, tweede kokkin, serveerster: Cynthia Beyne

Foto’s:

Productie 2014: In de stille Kempen

De Auteur: Nikolaj Gogol

De regisseur: Jan Charles

Het Stuk:

In De stille Kempen verplaatst de locatie van een fictief Russisch stadje uit de negentiende eeuw naar een zo mogelijk nog fictiever hedendaags rusthuis. De walsen, polka’s en ballet suites van Sjostakovitsj (1906-1975) geven de bewerking een deel van zijn Russische glans terug.

Iedereen heeft boter op zijn hoofd in dit RVT en iedereen weet het van elkaar. Dus moeten ze collectief zwijgen als ze niet collectief ten onder willen gaan.

Herman, de directeur, huisvest zijn derde vrouw en dochter gratis in een luxe serviceflat en melkt de bejaarden gewetenloos. De boekhouder speculeert/gokt met het geld van de oudjes, de kok bakt het helemaal bruin en het personeel graait waar het geld vinden kan.

Ook ICT’er Marc houdt er allerlei duistere hackpraktijken op na en ontdekt op die manier de komst van een inspecteur. De paniek slaat toe maar Herman houdt het hoofd koel en nodigt, Fré Reynders, de vermeende revisor, uit naar de stille Kempen (is er een beter bewijs voor zijn onschuld? Alsof Assad de internationale rechters naar de folterkamers van zijn regime zou inviteren).

Fré, een charmante bon vivant, geniet met volle teugen van de financiële en amoureuze avances van het huis. De collectieve angst is omgeslagen in collectieve waan. Alleen Marc blijft kritisch maar bezwijkt uiteindelijk voor de overtuigingskracht van de uitvreter. Wanneer hij de ultieme mail van Fré hackt, opent de waarheid haar sluizen en beseft iedereen hoe pijnlijk gemakkelijk ze zij opgelicht.

Herman lijkt wel een moderne Oedipus, die ineens inziet dat hij al die tijd blind was voor de werkelijkheid en het publiek op zijn eigen kwetsbaarheid wijst: ‘Is ’t om te lachen misschien? ’t Is met jezelf dat je lacht!’ En daar ligt de grootsheid van Gogol, hoe hij met komische virtuositeit de tragische waarheid van ons bestaan onthult.

‘Geef de spiegel de schuld niet, als een scheve smoel ziet’, gaf hij “De Revisor” als motto mee.

De Spelers:

Herman, de directeur: Geert Crampe

Mathilde, zijn derde vrouw: Melissa Vlietinck

Justine, zijn dochter: Sigrid Devisch

Fons, de boekhouder: Kurt Vanpaemel

Bjorn, de hoofdverpleger: Luc Ongenae

Heidi, de hoofdverpleegster: Micheline Vandenberghe

Conchita, de Spaanse verzorgster: Nele Crampe

Piet, de kok: Henk De Vynck

Olga, de Poolse poetsvrouw: Lore Van Elslande

Nancy, de secretaresse: Cynthia Beyne

Mark, de ICT’er: Guy Brewee

Fien, kletstante: Gina Vanlersberhe

Sien, kletstante: Veerle Swimberghe

Fréderique Reynders, de inspecteur: Kris Deloffer

Olivier, zijn vriend: Jelle Willaert

De baas van De Drie Ganzen: Christophe Snauwaert

Bejaarden: Roland Boi, Nadine Verlinden, Ann Dugardein, Corrie Dhaenens, Christophe Snauwaert, Henk De Vynck, Micheline Vandenberghe, Luc Ongenae, Veerle Swimberghe

Foto’s:

Jeugdproductie 2005: Dance macabre

Affiche Dance Macabre

De Auteur: Henk Devynck

De regisseur: Henk Devynck

Het Stuk:

Het toneelstuk groeide uit wekenlange improvisatie van de 13 jonge acteurs.

Het thema, door de jongeren zelf gekozen, is erg toepasselijk voor de tijd van het jaar, maar echter verre van luguber.

Het stuk geeft op een speelse manier antwoord op de vaak gestelde vragen waar niemand een antwoord op durft te geven: Kunnen we de dood los zien van het leven. Is de dood het einde? Is het terecht een zo gevreesd gebeuren?…

Tijdens de voorstelling maken we kennis met slachtoffers die hun laatste stoffelijke resten van op afstand bekijken, en wordt al een tipje opgelicht van wat erna zal komen. De jeugd bewijst nogmaals dat het spelen met karaktertrekjes hen niet vreemd is.

Wat je verder nog moet weten:

Niobe is een sterfelijke figuur uit de Griekse mythologie. Ze was de dochter van Tantalos en getrouwd met Koning Amphion, een zoon van de god Zeus. Ze schonk hem 14 kinderen, 7 zonen en 7 dochters.

Niobe beval de inwoners van Thebe haar te aanbidden in plaats van de godin Leto, die maar twee kinderen had. Met haar hoogmoed tartte Niobe de goden. Hierop doden de kinderen van Leto, Apollon en Artemis, Niobes kinderen. Apollon de zonen en Artemis de dochters. Na de aanblik van zijn dode zonen pleegde Amphion zelfmoord. Niobe zelf vluchtte naar de berg Sipylos in Klein-Azië, waar ze in een steen veranderde. Haar tranen vormden de Achelous, de grootste rivier van Griekenland.

Er bestaan verschillende verhalen over Artemis en het doden van de dochters van Niobe.

  • De één zegt dat allen worden gedood.
  • een ander zegt dat de laatste dochter genade gaat vragen bij de goden en uiteindelijk toch gedood wordt door Artemis.
  • en nog een ander verhaal zegt dat er twee dochters kunnen ontvluchten aan de pijlen van Artemis en waar Artemis blijft op jagen.

In dit stuk is Maia de laatste dochter van Niobe waar Artemis nog op jacht is .

De Spelers:

Spreker 3, Dolle Piet 2, Maria: Elke Bagaert

Dochter, Dolle Piet 1, Dochter 2, Claire: Julie Bolle

Politie, Begrafenisondernemer, Koorleider: David Callant

Spreker 4, Hok 2 , Piet 3, Médaar: Ward Charles

Marijke, Christine: Ann-Sophie Craeye

Brancardier Gerard, Karel: Thomas Heyninck

Verpleegster, Moeder, Eugette: Natacha Hoevenaegel

Collega, Dolle Piet 2, Dochter 1, Orgellist: Annelies Raes

Spreker 2, Bart: Ittai Schalembier

Ambrosius: Christophe Snauwaert

Dokter, Piet 2, Pastoor: Kurt Vanpaemel

Piet 1: Thijs Vereecke

Spreker 1, Greet: Tamara Verlinde

Maia: Melissa Vlietinck

Foto’s: